برازش داده های تشتک تبخیر با روش تورنوایت در مناطق خشک ایران

دقیق ترین و ساده ترین روش اندازه گیری تبخیر، بهره گیری از تشتک هاست که در ایران از تشتک کلاس aبهره گیری می شود در مقابل روش های تجربی زیادی نیز وجود دارد که برای برآورد تبخیر و تعرق از آنها بهره گیری می شود در این پژوهش روش تورنوایت به دلیل سادگی و کمی مشخصه های موجود در آن گزینش شد و به دلیل برآورد نامناسب آن در شرایط اقلیمی ایران در مقایسه با داده های بدست آمده از تشتک سعی شد تا با تغییراتی در آن، بتوان از آن در برآورد تبخیر و تعرق بهره گیری نمود. نتایج نشان داد درصد قابل توجهی از داده های تبخیر ماهانه برآورد شده از روش تورنوایت با توان (آلفای) اصلاح شده در ایستگاه های مختلف نزدیکی خوبی به داده های ماهانه تبخیر تشتک کلاس a در محدودة خطای 30± درصد آن پیدا می کند و در واقع باید بیش از نیم واحد به توان فرمول تورنوایت اضافه کرد تا نتایج قابل قبولی برای مناطق خشک و نیمه خشک ایران داشته باشد و در حقیقت بهره گیری از فرمول تورنوایت بدون اصلاح آن، در اندازه گیری تبخیر و تعرق در ایران موثر نمی باشد.